Dag 13 Salta 14-11-2022

De nachtrust heeft me goed gedaan. Ik voel me al een stuk fitter.

Vandaag reizen we terug naar Salta. Een tocht van bijna 200 km. Zoals ik gisteren al vertelde zijn de eerste 100 km de mooiste. De route gaat over de route 68 dwars door het gebied Quebrada de las Conchas. Een slingerende weg door de kleurrijke bergen. De erosie heeft grillige rotsformaties gecreëerd, zoals je die ook in Utah en Arizona kan tegenkomen. Voor de liefhebber, en dat zijn wij, is het volop genieten. Al 9 km buiten Cafayate ligt een gebied met prachtige zandduinen. Mooi, maar wij willen de rode rotsen. Wat verder gaat het helemaal los: Los Colorados. Prachtige rotsen met holen en zgn. slot canyons, smalle door regenwater uitgesleten barsten. Net te klein om je er in te begeven. Het is net een mini Antelopecanyon.

Even verder Los Castillos, de rotsen zijn zo uitgesloten dat het het kastelen lijken.

El Anfiteatro, een grote uitgesleten kom, dat een soort amfitheater lijkt met een prachtige akoestiek. Enkele toeristen vertonen spontaan hun muzikale vaardigheden. Ook de Garganta del Diablo, de duivels keel of - strot, ontbreekt hier niet. We hebben er inmiddels een aantal over de wereld gezien. Deze hier staat droog, maar is zeker ook prachtig. Kortom een prachtige route, waar we enkele uren over hebben gedaan. We lunchen bij een verlaten treinstationnetje, dat nu gerestaureerd is en een horecagelegenheid huisvest. Waarom het stationnetje Alemania heet, is mij helaas niet duidelijk geworden. Hierna volgt een stuk naar Salta, waar niet veel is te zien. Ruim een uur later komen we aan op ons overnachtingsadres in Salta. Niet in de binnenstad, maar een Finca, een klein landgoed aan de buitenzijde. Een mooie dag!