Dag 7 Puerto Madryn 8-11-2022

Argentijnen hebben een andere beleving van afstand. Logisch want hun land is vele malen groter dan het onze. De attractie volgens Tripadviser voor Puerto Madryn is de pinguïnkolonie van Punta Tombo. Ook onze reisorganisatie adviseerde deze excursie. Toen ik gisteren op googlemaps de excursie voorbereidde, schrok ik mij een hoedje.

189 km in bijna 3 uur tijd en daarna dezelfde rit weer terug. Dat is nog al een afstand op één dag. Maar als het de attractie is, dan maar vroeg weg en dan zien we wel.

Ik heb gereden zoals de Argentijnen dat doen: vol gas, die verkeersborden staan er voor de sier. Ook de politie rijdt veel harder dan staat aangegeven en zij worden zelfs ingehaald, zonder dat ze actie ondernemen. Uiteindelijk deden wij er 2 1/2 uur over om via kaarsrechte wegen, met slechts een enkele vrachtauto die je tegenkomt, over de eindeloze vlakte, bij Punta Tombo aan te komen. De grootste pinguïnkolonie van Zuid-Amerika. Het betreft hier de zgn. magelhaenpinguïn. Ik had verwacht honderden pinguïns zij aan zij waggelend door het landschap te zien. Dat bleek een misvatting. Het is broedtijd, de pinguïns zitten op hun nesten met eieren. Deze nesten zijn in kleine holen in grond of in een kuil onder struiken gemaakt. Slechts een enkele pinguïn is op weg naar of van de oceaan. Ze zijn dus aardig aan het oog onttrokken. Maar als je dat weet, zie je de nesten direct naast het wandelpad liggen. Schuw zijn ze niet, ze reageren helemaal niet op mensen die in hun directe nabijheid komen. Zo rond het middaguur kwamen ze zelfs wat van de eieren af om de poten wat te strekken. Wel voorzichtig wat de eierrovers vliegen ook rond. Het blijven koddige beestjes. Inmiddels kwamen ook de touringcars met ladingen toeristen aan. Tijd voor ons om maar weer eens terug te gaan. Weer 189 km in ongeveer 2 1/2 uur. Bij het binnenrijden van Puerto Madryn kwamen we langs de vaste controle post van de politie. Dit keer mochten wij ook stoppen. In onverstaanbaar rap Spaans zei de politieman iets, waaraan ik geen touw kon vastknopen. Toen ik hem maar mijn Nederlandse rijbewijs liet zien, keek hij er naar of hij zoiets voor het eerst onder ogen kreeg. Uit zijn woorden en gebaren maakte ik op, dat ik mocht doorrijden. Waarschijnlijk omdat ik zo’n nette buitenlandse toerist ben.

Morgen vliegen we weer verder, nu naar Salta in het noordwesten van Argentinië.

We vliegen al om 08.30 uur, dus de wekker gaat weer om 04.30 uur. Dus snel gaan slapen, welterusten.