Dag 11 11-05-2023

Vanmorgen ging de wekker extra vroeg voor de ‘Dolpfin Experience’ bij Monkey Mia. Hier worden de dolfijnen dagelijks gevoerd, al vele decennia lang. Eigenlijk zit ik nog steeds in dubio, wat ik daar nu van moet denken. Die dolfijnen worden op een onnatuurlijke manier gelokt, om zo aan de mensen te worden getoond. Natuurlijk is dit veel beter dan ze op te sluiten in een betonnen bak en ze allerlei kunstjes te laten doen. Maar laten we het eerst maar eens bekijken, voordat we een oordeel uitspreken. Dus wij vanmorgen al om 07.45 uur bij de pier van Monkey Mia. Wij waren niet de eersten en al zeker niet de laatsen. Zeker 100 tot 125 mensen stonden klaar om de dolfijnen te aanschouwen. Dat ze zouden komen is erg waarschijnlijk, echter ze blijven ook wel eens weg. Die vrijheid hebben ze natuurlijk. Toen de show begon, mochten we tot aan de waterrand lopen en niet verder. De dolfijnen mogen niet worden aangeraakt, sterker nog je bent in het water wettelijk verplicht 50 meter afstand te houden. Ook als ze eventueel naar jou zouden toezwemmen.Ook jagen de dolfijnen vlak onder de kust op vis, die vis probeert te vluchten en zou zich dan wel kunnen verschuilen achter de benen van iemand die in het water staat. De dolfijn gaat dan op volle snelheid op die persoon af. Ze hebben dus nog een jachtinstinct. Volwassen dolfijnen eten dagelijks ongeveer 10 kilogram vis. Hier wordt zo’n 900 gram verdeelt over meerdere dolfijnen. Ze moeten dus nog volop jagen om aan hun dagelijks maaltje te komen.

De dolfijnen weten precies waarop ze moeten letten. Het gaat om de mensen die een emmer bij zich hebben waar de vis inzit. Je zag de dolfijnen al regelmatig een kijkje komen nemen, of er al wat te halen viel. Uiteindelijk hebben we 7 dolfijnen, waaronder een jong, gezien. En allemaal op enkele meters afstand. De gidsen herkennen de dolfijnen aan hun rugvin. Daar zitten kleine beschadigingen aan die de dolfijn uniek maken, ten opzichte van de anderen dolfijnen . De vaste groep dolfijnen die hier regelmatig komt, ongeveer 15 stuks, hebben dan ook allemaal een eigen naam. Nadat ze wat visjes hebben gehad, moet iedereen weer weg en worden de dolfijnen weer met rust gelaten. Zo kan het dolfijnenjong ook rustig bij zijn moeder gaan drinken (dolfijnen zijn zoogdieren!!) en is zij niet constant bezig met het ‘schooien’ om vis.

Dus ja, de dolfijnen worden gevoerd om de mensen te vermaken. Men probeert zoveel mogelijk hun natuurlijke gedrag te behouden. Ze worden gelokt zoals bij ons het wild bij een windkansel of zoals de vogels in de achtertuin. Dit geeft een unieke manier om dieren te aanschouwen, wat anders nauwelijks mogelijk is.

Na de ‘Dolphin Experience’ zijn we weer verder gereden.

Bij Eagles Bluff Lookout konden we geen dieren spotten, dus opnieuw geen doejong.

We overnachten op een oude ranche, Wooramel Riverside Retreat (125 km ten zuiden van Carnarvon), groot 1400 km2!!.

Wie denkt dat ik hier in de rivier lekker zit te vissen: we staan idd langs de rivier, er stroomt alleen geen water door. De rivierbedding is een droge zandvlakte.

Het dichtstbijzijnde stadje is nog 125 km.Het is hier nu aardedonker en muisstil. Aan de hemel staan duizenden sterren.

NB: omdat we hier geen WIFI of gsm-ontvangst hebben, zal dit verslag pas later worden geüpload.