Verslag 10 7/10-2-2025

Nog even een verslagje van onze strandvakantie op Zanzibar.

De vlucht er naar toe verliep gladjes. We vlogen met een kleiner toestel, waardoor het boarden allemaal snel verliep. Ook de controles door de autoriteiten op Zanzibar gingen voor Tanzaniaanse begrippen snel. Buiten stond onze chauffeur al klaar voor het vervoer naar ons hotel aan de westkust. Een tocht van ongeveer 1 1/2 uur. De chauffeur reed stevig door ondanks de duisternis. In de nabije omgeving van het vliegveld ging het allemaal nog wel, maar daar buiten was de tocht door de duisternis eigenlijk onverantwoord. Geen enkele straatverlichting, belijning of iets dergelijks, onverlichte motoren, fietsers en wandelaars. Er was zelfs een tankwagen die volledig zonder verlichting door de duisternis reed. De weg was nauwelijks breed genoeg voor 2 elkaar tegemoet komende personenauto’s. Tegenliggers voeren verblindende verlichting, als ze al verlichting voeren. Kortom het was waanzinnig. Gelukkig zijn we heelhuids op onze bestemming aangekomen. Van de omgeving hebben we maar weinig mee gekregen, wat we zagen was een rommeltje.

De hotelkamer zag er prima uit, gelegen op een etage en uitkijkend op een zwembadje.

De volgende morgen zag het er allemaal wat zonniger uit. Het hotel is direct gelegen aan het prachtige witte strand en de zee is bijzonder mooi gekleurd. Een zo’n tropisch bounty strand met wuivende palmen. Zoals al eerder verteld is het onze bedoeling lekker uit te rusten en te genieten van de zon en de zee. Dus geen excursies of safaritochten. Dit vertelden we ook aan de vertegenwoordiger van de reisorganisatie die ons kwam briefen. Na 2 minuten waren ze weer vertrokken met het besef dat er niets viel te verdienen.

Overdag schijnt de zon volop en is het 30 tot 32 graden. Door de luchtvochtigheid voelt het zelfs nog een paar graden warmer. De temperatuur van het zeewater is ruim 28 graden, of je in een warm bad stapt. Het zwembad is wat verfrissender.

Feitelijk doen we niets meer, dan wat wandelen over het strand en door de zee. Wat in de schaduw liggen op een strandbed. Lekker rustig, tot een groepje Italiaanse gasten hun dubbele espresso op hebben, dan maken ze een lawaai. Waarschijnlijk een klein gesprekje over het weer, lijkt een gigantische ruzie, waarbij ze elkaar elk moment de hersens kunnen inslaan. Mijn vooroordeel over Italianen wordt weer volledig bevestigd![e-1f600]

Je kan heerlijk over het strand wandelen. Zo nu en dan word je vriendelijk aan gesproken, of je zin hebt in een zeil- of snorkeltochtje. Of door een Masai jongen die je wat souveniertjes wil verkopen.

3 dagen zo op en aan het strand, is voor ons alweer lang genoeg. Eigenlijk hebben we het hier wel gezien en verlangen we om naar huis en de (klein-)kinderen te gaan. Vanavond laat vertrekt ons vliegtuig en morgen zijn we weer thuis. Voor ons was dit zo een ideale vakantie!

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om ons te volgen. Dank voor de spontane reacties!