Dag 15 Sepilok 21-09-2018

De reis vordert al weer snel. Vanmorgen vroeg naar het vliegveld voor een korte vlucht naar Sandakan. Omdat het taxibusje ons al om 06.30 uur kwam halen kregen we een ontbijtbox mee. Op het vliegveld verliep alles zeer vlotjes, zodat we geruime tijd moesten wachten voor onze vlucht vertrok. Dus alle tijd voor koffie en het meegebrachte ontbijt dat bestond uit evengoed belegde, dubbele sandwich. Na alle rijst, Engelse ontbijt met bacon en scrambled eggs, een lekkere afwisseling. Vrijwel vol, vertrok het vliegtuig ruim op tijd. In de lucht kregen we, onverwacht, ook nog eens een lekkere, spaghetti maaltijd geserveerd. Die hadden we nog niet achter de kiezen, of de landing werd al weer ingezet. We konden nog goed zien hoe palmolieplantages steeds verder, ten koste van de natuur, oprukken. Grote delen van het oerwoud worden ontbost en aangeplant met palmbomen. Na de landing ging alles supersnel op deze 'binnenlandse' vlucht. Nog voor tien uur zaten we in het taxibusje naar het Sepilok Forest Edge Resort. Onze bungalow op het resort was nog niet klaar, dus we konden heerlijk op het terras met een welkomstdrankje plaatsnemen. Na verloop van tijd zijn we maar op pad gegaan en zijn vast gaan kijken bij het nabij gelegen opvangcentrum voor honingberen, ook wel Maleise beer genoemd. De honingbeer is betrekkelijk klein en heeft een typische gele vlek op de borst. Door de eerder genoemde ontbossing komen ze steeds verder in de knel. Vanaf een hoger gelegen terras waren de beren goed te zien. Bij de uitgang restte ons nog een verrassing. Een jonge Orang Oetan uit het naast gelegen opvangcentrum zat op nog geen drie meter afstand in een boom wat bast van takken te eten. Onverstoorbaar blijf hij rusten zitten. De orangs in het centrum komen en gaan naar believen. Ze worden als jonge apen opgevangen en voorbereid voor terugplaatsing in de natuur. Daarna zijn we het orang oetan centrum ingelopen. Ook hier zagen we verschillende orangs in de bomen zitten. Tijdens het voeren van wat fruit kwam slechts een moeder met jong. De rest van het fruit werd 'gestolen' door de makaken. Een vrij agressieve apensoort die er ook niet voor schroomt om mensen aan te vallen om iets uit hun tas te pakken. Maar het werd niet de laatste aap die we vandaag zouden zien. Eens terug in ons resort, werd ons verteld dat er een orang oetan bij de huisjes zat. Idd. Zat er een op zijn gemak wat fruit te eten. De aap zal ook wel tot de groep van het opvangcentrum behoren, dus aan Roland de vraag of dit een Apenheul-aap is.