Dag 6 Cuyabeno 09-10-2017

Vandaag zijn we vanuit de Andes naar het oerwoud in het noordoosten van Ecuador gereisd. Na het ontbijt bracht de eigenaar van de haciënda, samen met zijn vrouw, ons naar het vliegveld. Met een betrekkelijk klein vliegtuig vlogen in een klein uurtje naar Lago Agrio. Een klein dorpje met een klein vliegveldje. Buiten de aankomsthal werden we door onze gids opgewacht. Hij dirigeerde ons naar een bus. Tot onze verbazing zat er in de bus al een groep mensen die allemaal naar dezelfde lodge gingen. Uiteindelijk maakten wij deel uit van een groep van 19 personen. Dachten wij een individuele reis te hebben geboekt, deze vier dagen nemen we deel aan een groepsreis. Maar met een beetje geven en nemen moet dat ook wel lukken.
Overigens zijn wij met 2 andere stellen (Israëliërs en Tsjechen) wel de ouderen van het gezelschap dat hoofdzakelijk uit twintigers en dertigers bestaat.
Na bijna 2 uur rijden kwamen wij aan bij de Cuyabeno rivier, waar we na een lunch inscheepten in 2 grote kano's met een sterke buitenboordmotor. Hierna volgde een schitterende boottocht door het oerwoud. Zo nu en dan liet hij de boot stoppen om ons op allerlei dieren te wijzen, die wij nooit zelf zouden hebben gespot.
Apen (doodshoofdaapjes, rode hawler), vogels, vleermuizen, zelfs een kikker in een holle tak, alles zag hij als eerste. Je gaat er bijna aan twijfelen, of hij die beesten wel voor het eerst ziet. Helemaal lyrisch werd onze gids toen hij een zeldzame adelaarssoort (Harpij of Harpy Eagle) zag zitten. Marja heeft hem prachtig op de foto. Na ruim drie uur varen, kwamen wij aan bij onze lodge, echt midden in het oerwoud. Bij de lodge moet je denken aan een 12-tal houten hutjes met een veranda, onderling verbonden door een soort plankier. Er is wat licht van zonnepanelen tussen 18.00 en 22.00 uur. Verder is er geen elektriciteit, laat staan wifi. De hutjes hebben een eenvoudige badkamer en een slaapkamer met 2 bedden. Er is een soort gemeenschappelijke ruimte waar ook gegeten wordt.
Tegen de avond zijn we het meer opgevaren en hebben wat gezwommen. De piranha's zouden wat verder op zitten. Toen de zon was ondergegaan hebben we een avondwandeling door het bos gemaakt. Helaas niet zo'n succes met zo'n grote groep. Wel kwamen we een grote anaconda van ruim drie meter tegen. Die blijft overigens rustig liggen en reageert niet op de mensen om hem heen.
Na de wandeling gemeenschappelijk het diner genuttigd. Daarna snel aan dit verslag werken, want het licht gaat om 22.00 uur letterlijk uit.