Dag 12: Manuel Antonio 24-02-2015

Het Nationale Park Manuel Antonio is misschien wel het mooiste park van Costa Rica, maar het is ook het drukste. Het heeft zeer veel bezoekers die ook voor de schitterende stranden komen. Vanuit ons hotel is het maar 1 km lopen naar het park, dus we hebben de auto laten staan. Bij de ingang van het park wel een gids geboekt, maar of dat achteraf nou nodig was? Er loopt een lange brede weg door het park waar de vele groepen met gidsen in de richting van het strand lopen. Wij hoopten met name luiaards te zien, tot nu toe hadden wij er slechts een gezien in La Tirimbina. Gelijk al bij het begin van de 'Kalverstraat' zat er al een hoog in de boom. Daar liggen ze ongeveer 20 uur per dag te slapen, terwijl ze de laatste 4 uur per dag aan het eten zijn. Ongeveer 1x per week klimmen ze naar beneden om hun behoefte te doen. Weinig actie dus. Die beesten zitten de hele dag hoog boven in een boom te luieren en doen daarmee hun naam eer aan. De vele groepen verdringen zich op de plekken waar ze zitten. Zonder gids hadden we ze daar dus ook wel opgemerkt. Gewoon 'meekijken' had ook gewerkt. Uiteindelijk zagen we er een stuk of 4. Bij het strand zaten de kapucijnaapjes op ons te wachten, een soort Apenheul: ze zijn naarstig op zoek naar te roven etenswaren. Echt opletten, want ze roven je tas vanaf het strand.
In het park, dat echt aan de kust is gelegen, lopen dan ook de bezoekers in zwemkleding of bikini op slippers. Niet het soort bezoekers dat wij graag zien, daarom staat het park, ondanks de vele dieren niet echt in onze top tien. Maar de luiaard hebben we wel aan ons lijstje kunnen toevoegen.